Σε ολη την διαρκεια μεσα στο τρενο ημουν πολυ χαλια, ηθελα να κανω εμετο. Δεν το περιμενα καθολου αυτο το πραγμα, ποτε δεν το ειχα παθει αυτο παλια. Δεν ηξερα τι συμβαινει, μπορει να μην ειχαμε μπει σε μεταφορικο μεσο για πολλα χρονια αλλα δεν νομιζω να ειναι εκεινος ο λογος. Οποιος και να ειναι θα αντεξω μεχρι να φτασω στην πολη Freesia επειδη ειναι η πρωτη μου δουλεια και θα την πετυχω, δεν θα αποτυχω.
Ειχε ομως εβλεπα αρκετο δρομο ακομη, μαλλον θα ειναι καπως μακρυα και υστερα μου ηθρε κατι στο μυαλο. Τι θα γινει μετα στον γυρισμο, θα ειμαι παλι ετσι??? Αν ναι τοτε σημαινει μπορει να ειμαι αρωστος, δεν ξερω.

Υστερα απο 1 ωρα σχεδον το τρενο σταματαει καπως αποτομα, εγω τον ειχα παρει λιγακι και για αυτο ετσι οπως ημουν στο καθισμα κοιμησμενος ξαφνικα πεταγομαι προς τα πανω. Ειχα πεταχτει πολυ μακρυα σχεδον απο εκει που ημουν. Δεν ηξερα τι ειχε συμβει, ετσι κοιταζω λιγο εξω απο το παραθυρο και το βλεπω να ειναι σταματημενο. Εγραφε κιολας σταθμος Freesia. Καταλαβα αμεσως οτι ειχα φτασει και πηγα να φυγω. Καθως πηγαινα να φυγω τους εβλεπα ετοιμος να φυγουν και για αυτο τον λογο εκανα πολυ γρηγορα.
-Σταματηστε καταβαινω!!! Τους ειπα για να μην φυγουν και μεινω μεσα, εκεινοι με ακουσαν αλλα το τρενο ειχε αρχησει να κεινοιται. Την στιγμη που αρχησε να κεινοιτε παλι με επιασε μια αναγουλα, δεν μπορουσα ηθελα παλι να κανω εμετο. Μου ειχε γινει βασανηστηριο πια αυτο το πραγμα.